Bazy do nacinania zębów przygotowuje się podobnie jak w kołach stożkowych z zębami prostymi.
Istnieją trzy podstawowe metody obróbki kół zębatych stożkowych o zębach łukowych. Każda z tych metod, a zwłaszcza metoda Gleasona, ma wiele odmian (sposobów). Poszczególne metody i sposoby różnią się rodzajem, stosowanych narzędzi, jakością wyrobów oraz wydajnością.
Przy nacinaniu zębów metodą Gleasona narzędziem jest czołowa głowica z wstawianymi nożami o prostej krawędzi skrawającej, rozmieszczonymi na okręgu. Jest to obróbka obwiedniowa z podziałem okresowym.
Głowica wykonuje ruch obrotowy dookoła odtaczanej osi (ruch skrawający) oraz toczy się po kole koronowym. Obrabiane koło stożkowe wykonuje obrót zsynchronizowany z obrotem koła koronowego (kołyski), tj. ruch odtaczania, oraz ruch podziałowy, tj. obrót o kąt odpowiadający podziałce, po obróbce każdego zęba.
Specjalną odmianą przekładni Gleasona (Gleason-Formate) jest tzw. przekładnia pół odtaczana, w której zęby koła talerzowego mają zarys prostoliniowy. Ich obróbka zgrubna polega na prostym (bez odtaczania) wcinaniu się głowicy, obróbka zaś wykańczająca — na przeciąganiu. Mniejsze koło (zębnik) jest obrabiane z odtaczaniem, lecz zarys jego zębów jest dostosowany (skorygowany) do prostego zarysu zębów koła talerzowego.