Frezowanie gwintów długich
Długie gwinty nacina się na specjalnych obrabiarkach o schemacie kinematycznym podobnym do schematu tokarki. Gwint jest nacinany frezem krążkowym o zarysie bruzdy gwintu. Ruch obrotowy nacinanej śruby i ruch posuwowy freza odbywają się tak, jak podczas toczenia gwintu na tokarce, tj. podczas jednego obrotu śruby nacinanej frez przesuwa się o skok gwintu w kierunku osiowym. Gwinty długie mają przeważnie duży skok, stosunkowo duży wznios linii śrubowej i mogą być wykonywane jako jednokrotne lub wielokrotne. Do frezowania gwintów o bardzo dużym wzniosie linii śrubowej należy stosować frezy krążkowe o zarysie niesymetrycznym, w celu otrzymania optymalnych kątów przy-łożenia. Gwinty o głębokim )zarysie frezuje się w dwu, a nawet w trzech przejściach.
Gwinty długie można również nacinać frezami obwiedniowymi, lecz otrzymany zarys jest znacznie mniej dokładny, gdyż zarys zębów freza jest krzywoliniowy. Obrabianą część ustala się w kłach, a moment skrawania jest na nią przenoszony za pomocą zabieraka lub kła i tulei zaciskowej.
Do nacinania gwintów wielokrotnych część ustala się w uchwycie z mechanizmem podziałowym i podpiera kłem.
Gwinty stożkowe
Na powierzchniach stożkowych części złącznych przewodów olejowych nacina się gwint o zarysie prostopadłym do osi stożka (gwint Briggsa). Gwint ten wykonuje się głowicami gwinciarskimi, których noże zsuwają się i rozsuwają, w czasie gdy głowica wykonuje ruch poosiowy. W otworach stożkowych do przewodów olejowych gwinty o zarysie prostopadłym do osi stożka nacina się gwintownikami stożkowymi.
Na powierzchniach stożkowych zewnętrznych oraz wewnętrznych rur wiertniczych (dla górnictwa) gwinty wykonuje się toczeniem przy użyciu liniału do toczenia stożków.